10 Ιουλ 2014

Pipefish, σωληνόψαρο


Άλλος ένας παλιός γνώριμος από τις βουτιές στο Κοχύλι.Είχα να το δω χρόνια αλλά φέτος ξαναβρεθήκαμε στα ρηχά.Με στόμα χαρακτηριστικό του Ιππόκαμπου, σώμα φιδιού ή ζαργάνας και ουρά ψαριού, με χαρακτηριστικές αργές κινήσεις, ζει ανάμεσα στις ποσειδωνίες.
Το βρίσκουμε σε τροπικές και εύκρατες θάλασσες κοντά σε κοράλια ή ποσειδωνίες. Μέγεθος 30-50 εκατοστά, χρώματα παραλαγής.
Υπάρχουν πολλά είδη και μάλλον δεν τρώγεται για αυτό και κυκλοφορεί άνετα.



πληροφορίες(αγγλικά)

9 Ιουλ 2014

Σκορπιός, Σκορπίνα, Scorpaena




Από τα διαδεδομένα πετρόψαρα των θαλασσών μας, εκλεκτό στέλεχος της κακαβιάς ή απλά της ψαρόσουπας.Οι ατζαμήδες θυμούνται ακόμα τον πόνο που τραβήξαν καθώς πήγαν να τον πιάσουν από το δίχτυ,τη πετονιά ή το ψαροντούφεκο!
Οι σκορπίνες είναι ψάρια αδηφάγα και τρέφονται από άλλα μικρότερα ψάρια. Το κρέας τους είναι κάτασπρο και από τα πιό κατάλληλα στη παρασκευή εξαίρετου ζωμού. Για το λόγο αυτό, στα εστιατόρια σερβίρονται ως σούπα.
Γνωστότερα είδη στις ελληνικές θάλασσες είναι η "σκορπίνα ο χοίρος" και η "σκορπίνα η γραμφή".
Ο Σκορπιός αλιεύεται με δίχτυα και με όλα τα είδη αγκιστριών. Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην αφαίρεση του αγκιστριού, ασφαλέστερο πιάσιμο είναι από το κάτω χείλος του. Αρκετή ώρα από την αλίευσή του διατηρείται ζωντανός και σε κάθε πλησίασμα μπορεί να φουσκώσει και να αναπηδήσει προκαλώντας νύγματα που φέρνουν διαπεραστικό πόνο.Το ίδιο προσοχή θέλει και στο καθάρισμα!
Ο πόνος από νύγμα σκορπιού επουλώνεται με επίθεμα από 2-3 κόκκους υπερμαγγανικού καλίου που εξουδετερώνει και το δηλητήριό του.
πηγή: βικιπαίδεια

πολύ καλό καμουφλάζ πλάϊ στη πέτρα.

7 Ιουλ 2014

Stephanolepis diaspros, παρέα και το 2014





Το ψαράκι που μας ήρθε μάλλον από το Σουέζ βρίσκεται πια σε αρκετά μέρη της περιοχής της Λίμνης.Το βρήκα στο Κοχύλι αλλά και στον Άη Γιώργη, μαθηματικά δεν πρέπει να είναι το ίδιο.(...εκτός αν με παρακολουθεί!).
Είναι άλλη μια επιβεβαίωση ότι ανήκουμε πια και στις ...τροπικές θάλασσες.




επίσης περσινά:
http://voriaeviasea.blogspot.gr/2013/07/blog-post_25.html

19 Σεπ 2013

Μέδουσα , η παρέα μας στο κολύμπι.

Γεμάτες είναι οι θαλάσσιες περιοχές της Λίμνης αυτή την εποχή σε μέδουσες(Cotylorhiza tuberculata).Μάλλον ακίνδυνες για τους κολυμβητές, ξαφνιάζουν όταν τις πετύχεις κολυμπώντας και εντυπωσιάζουν όταν τις προσεγγίσεις με τη μάσκα ή τη φωτογραφική μηχανή.
Ο κύκλος της ζωής τους είναι εντυπωσιακός επίσης μιας και διαρκεί 6 μήνες περίπου περνά από την ανάπτυξη σαν ..λάχανο στο πυθμένα , μετά ξεκολλάει και κολυμπάει μαζί μας.

Μέγεθος σαν σουπιέρα, χρώμα καφετί , διάφανο,λευκό ή  μωβ ανθάκια ανάλογα από που τις κοιτάς.

 ο κύκλος της ζωής της μέδουσας στο παρακάτω γράφημα από το λήμμα της WIKIPEDIA



και το βίντεο για το πόσο χαριτωμένα και αρμονικά κολυμπάει , από το Κοχύλι της Λίμνης Ευβοίας στις αρχές Σεπτέμβρη 2013

9 Αυγ 2013

το "εύθραυστο αστέρι" δεν είναι αστερίας


Κινητικό πεντάποδο, με λεπτά άκρα και πενταγωνικό κεφάλι.Θα το δείτε ανασηκώνοντας μικρά βραχάκια σε μικρό σχετικά βάθος.Τρέχει γρήγορα να κρυφτεί και αυτό οφείλετε στο ότι φοβάται το φως.
Δεν ανήκει στην οικογένεια των αστεριών αλλά στα Ophuroidea  με όνομα brittle star ή εύθραυστο αστέρι.Στην Ελλάδα δε βρήκα πως ονομάζονται, όλα είναι αστερίες είναι για μας!

Τα οστάρια του σκελετού συντήκονται, και οι βραχίονες χρησιμοποιούνται στην μετακίνηση. Τα πόδια του σωλήνα χρησιμοποιούνται για τη διατροφή. Δεν έχουν πρωκτό και το  στόμα έχει πέντε πλάκες-σαγόνια.
Τα απολιθώματά τους τους δίνουν ύπαρξη εδώ και 420 εκατομμύρια χρόνια.Άρα χρειάζονται τον απόλυτο σεβασμό μας!




 Lapworthia miltoni, ένα απολίθωμα   (423 - 419.000.000 χρόνια πριν).  Herefordshire, Αγγλία.
en → el
ή

4 Αυγ 2013

η παιδική αφέλεια του χταποδιού


 Προδομένο από τις πέρκες,προσαρμοσμένο χρωματικά τέλεια πάνω στο βράχο,τελικά αποφασίζει να μετακινηθεί για να γλυτώσει από τον ενοχλητικό φωτογράφο.
Δεν διστάζει να χωθεί ανάμεσα στους αχινούς, κι όποιος θέλει ας βάλει πια το χέρι του εκεί.
Τελικά νομίζει ότι ο άνθρωπος είναι ακίνδυνος, αλλά το μόνο που το σώζει είναι το ότι είναι ένα μικρό και περίεργο παιδί.




25 Ιουλ 2013

Στις τροπικές θάλασσες, στη Λίμνη!-Stephanolepis diaspros




Επειδή τόσα χρόνια "θαλασσοπόρος" ,πρώτη φορά το βλέπω,σας το παρουσιάζω αναζητώντας κάποια πληροφορία για αυτό:
Χρωματιστό σαν λαπίνα, πιο πλατύ σαν σπάρος, με συνεχή, νευρική κίνηση των

22 Ιουλ 2013

καλόγνωμες


Από τα πιο κοινά όστρακα της περιοχής,περνούν απαρατήρητα λόγω του τέλειου καμουφλάζ πάνω στα βράχια.
Η επιστημονική τους ονομασία Arca noae δηλαδή η "Κιβωτός του Νώε" περιγράφει το σχήμα τους και οι αναρίθμητες συνταγές προϊδεάζουν για τη νοστιμιά τους.
Ενοχλούνται με την ανθρώπινη κίνηση, ενώ η αλιεία τους απαγορεύεται αυστηρά.
Στο βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε το αυτόματο το κλείσιμό τους σε κάθε ..ταραχή!




πληροφορίες

η ουρά απέξω...


Βγάζω την ουρά μου απέξω ή έχω την ουρά μου απέξω, κοινώς δεν ανακατεύομαι , δεν έχει καμιά σημασία για τη σμέρνα.
Παγερά αδιάφορη για τη παρουσία μου μου έστρεψε τα νώτα, πιθανά ..ευτυχώς.
(Λίμνη, Βοριά Ρέμα, 17-7-2013)

πληροφορίες:
Η σμέρνα είναι ψάρι του γένους Μύραινα (Muraena) , το οποίο κατατάσσεται στην κλάση Οστεϊχθύες και στην τάξη Εγχελυόμορφα ή Άποδα και στην οικογένεια Μυραινίδες. Η επιστημονική της ονομασία είναι Μύραινα η ελένη (Muraena helena). Μοιάζει πολύ με το φίδι και το χέλι, γι’ αυτό και ανήκει στα Εγχελυόμορφα. Το κρέας της είναι φαγώσιμο. Το δάγκωμά της είναι επικίνδυνο, ακόμα και για τον άνθρωπο. Ζει κοντά σε ακτές, μέσα σε κοιλότητες βράχων.



14 Ιουλ 2013

Σαλιάρες:η γοητεία της ανοστιάς

 Από τα μικρά ψαράκια των ρηχών νερών ξεχωρίζουν οι σαλιάρες ή γληνιά, γλίνους, λεβέρες, σαλιακούδες. Με περίεργο ύφος φαινομενική αδιαφορία για το ποιός πλησιάζει, οφείλουν τους μεγάλους τους πληθυσμούς στο ότι δεν ...τρώγονται.
Αποτελούν τη χαρά για το παιδικό ψάρεμα,αλλά μέχρι εκεί.Είναι σιχαμερά στην επαφή λόγω της βλέννας στο σώμα τους και άνοστα με γεύση λασπίλας!

 Οι σαλιάρες είναι από τους λαμπρούς αποικοδομητές  της θάλασσας.

βλέννιοι βλέννιοι
blennius sp
οικ. βλεννίδες
f. blenniidae

Το δέρμα τους είναι λεπτό με πολύ μικρά ή καθόλου λέπια και αλειμένο πάντα με τη γυαλιστερή τους βλέννα. Το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο είναι κοντό με αγκαθωτές ακτίνες όπως και τα κοιλιακά που αποτελούνται από 1 αγκαθωτή ακτίνα και 2-3 μαλακές, λεπτές σαν κλωστές. Το δεύτερο ραχιαίο και το εδρικό είναι πολύ μακρυά, γενικά τα πτερύγιά τους δείχνουν σαν κρόσια, σ’ όλο τους το σώμα. Στο κεφάλι έχουν συχνά μικρές κεραίες, κρεάτινες σκληρές. Δεν έχουν νηκτική κύστη.
Μοιάζουν κάπως με κωβιούς όμως και ξεχωρίζουν με την πρώτη ματιά απ’ τον τρόπο που κολυμπούνε και χρησιμοποιούν τα λεπτά τους πτερύγια αδιάκοπα ενώ οι κωβιοίπροχωρούνε με πήδους και κολλούνε, και το σώμα τους είναι πλατυκωτό.
Ζούνε σε πολύ ρηχά νερά, στους μώλους και στ’ απορρίμματα και τα φύκια του λιμανιού, είναι σαρκοφάγες και λαίμαργες ξετρυπώνουν το κεφάλι απ’ τις τρύπες τους και αρπάζουν μικρά μαλάκια και ψαράκια, τα κομματιάζουν ανάμεσα στα μικρά, πλακωτά δοντάκια τους που είναι στρωμένα σα λίμα και το σκληρό, χοντρό πάνω χείλος τους. Γεννάνε την άνοιξη και το καλοκαίρι στρώνει τ’ αυγά η θηλυκιά που είναι σα ζελατίνα κάτω από πέτρες κι η αρσενικιά τα προσέχει και τ’ ανεμίζει με τα πτερύγιά της.
μια μικρή δράκαινα μας υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει να μπερδεύουμε τα ψάρια!