25 Ιουλ 2013

Στις τροπικές θάλασσες, στη Λίμνη!-Stephanolepis diaspros




Επειδή τόσα χρόνια "θαλασσοπόρος" ,πρώτη φορά το βλέπω,σας το παρουσιάζω αναζητώντας κάποια πληροφορία για αυτό:
Χρωματιστό σαν λαπίνα, πιο πλατύ σαν σπάρος, με συνεχή, νευρική κίνηση των

22 Ιουλ 2013

καλόγνωμες


Από τα πιο κοινά όστρακα της περιοχής,περνούν απαρατήρητα λόγω του τέλειου καμουφλάζ πάνω στα βράχια.
Η επιστημονική τους ονομασία Arca noae δηλαδή η "Κιβωτός του Νώε" περιγράφει το σχήμα τους και οι αναρίθμητες συνταγές προϊδεάζουν για τη νοστιμιά τους.
Ενοχλούνται με την ανθρώπινη κίνηση, ενώ η αλιεία τους απαγορεύεται αυστηρά.
Στο βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε το αυτόματο το κλείσιμό τους σε κάθε ..ταραχή!




πληροφορίες

η ουρά απέξω...


Βγάζω την ουρά μου απέξω ή έχω την ουρά μου απέξω, κοινώς δεν ανακατεύομαι , δεν έχει καμιά σημασία για τη σμέρνα.
Παγερά αδιάφορη για τη παρουσία μου μου έστρεψε τα νώτα, πιθανά ..ευτυχώς.
(Λίμνη, Βοριά Ρέμα, 17-7-2013)

πληροφορίες:
Η σμέρνα είναι ψάρι του γένους Μύραινα (Muraena) , το οποίο κατατάσσεται στην κλάση Οστεϊχθύες και στην τάξη Εγχελυόμορφα ή Άποδα και στην οικογένεια Μυραινίδες. Η επιστημονική της ονομασία είναι Μύραινα η ελένη (Muraena helena). Μοιάζει πολύ με το φίδι και το χέλι, γι’ αυτό και ανήκει στα Εγχελυόμορφα. Το κρέας της είναι φαγώσιμο. Το δάγκωμά της είναι επικίνδυνο, ακόμα και για τον άνθρωπο. Ζει κοντά σε ακτές, μέσα σε κοιλότητες βράχων.



14 Ιουλ 2013

Σαλιάρες:η γοητεία της ανοστιάς

 Από τα μικρά ψαράκια των ρηχών νερών ξεχωρίζουν οι σαλιάρες ή γληνιά, γλίνους, λεβέρες, σαλιακούδες. Με περίεργο ύφος φαινομενική αδιαφορία για το ποιός πλησιάζει, οφείλουν τους μεγάλους τους πληθυσμούς στο ότι δεν ...τρώγονται.
Αποτελούν τη χαρά για το παιδικό ψάρεμα,αλλά μέχρι εκεί.Είναι σιχαμερά στην επαφή λόγω της βλέννας στο σώμα τους και άνοστα με γεύση λασπίλας!

 Οι σαλιάρες είναι από τους λαμπρούς αποικοδομητές  της θάλασσας.

βλέννιοι βλέννιοι
blennius sp
οικ. βλεννίδες
f. blenniidae

Το δέρμα τους είναι λεπτό με πολύ μικρά ή καθόλου λέπια και αλειμένο πάντα με τη γυαλιστερή τους βλέννα. Το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο είναι κοντό με αγκαθωτές ακτίνες όπως και τα κοιλιακά που αποτελούνται από 1 αγκαθωτή ακτίνα και 2-3 μαλακές, λεπτές σαν κλωστές. Το δεύτερο ραχιαίο και το εδρικό είναι πολύ μακρυά, γενικά τα πτερύγιά τους δείχνουν σαν κρόσια, σ’ όλο τους το σώμα. Στο κεφάλι έχουν συχνά μικρές κεραίες, κρεάτινες σκληρές. Δεν έχουν νηκτική κύστη.
Μοιάζουν κάπως με κωβιούς όμως και ξεχωρίζουν με την πρώτη ματιά απ’ τον τρόπο που κολυμπούνε και χρησιμοποιούν τα λεπτά τους πτερύγια αδιάκοπα ενώ οι κωβιοίπροχωρούνε με πήδους και κολλούνε, και το σώμα τους είναι πλατυκωτό.
Ζούνε σε πολύ ρηχά νερά, στους μώλους και στ’ απορρίμματα και τα φύκια του λιμανιού, είναι σαρκοφάγες και λαίμαργες ξετρυπώνουν το κεφάλι απ’ τις τρύπες τους και αρπάζουν μικρά μαλάκια και ψαράκια, τα κομματιάζουν ανάμεσα στα μικρά, πλακωτά δοντάκια τους που είναι στρωμένα σα λίμα και το σκληρό, χοντρό πάνω χείλος τους. Γεννάνε την άνοιξη και το καλοκαίρι στρώνει τ’ αυγά η θηλυκιά που είναι σα ζελατίνα κάτω από πέτρες κι η αρσενικιά τα προσέχει και τ’ ανεμίζει με τα πτερύγιά της.
μια μικρή δράκαινα μας υπενθυμίζει ότι δεν πρέπει να μπερδεύουμε τα ψάρια!